دیشب به خواب دیدم که پیرهنم
ازپشت هر دوآستین پاره بود


گفتا که دوره قحطی عاطفه ها
یوسف کجاست وزلیخا چکاره بود


تعبیر بر آن نمود که عشقی از آسمان
من را چنان کشید به بالای ابرها


آنشب چو دل نکنده بودم هنوز از زمین
آستین من بریده بدست ستاره بود

                                                   مهدی برهانی

نظرات در مورد این شعر: http://www.shereno.com/11760/15096/132566.html