ای مطلع هر قصه ؛ ای مظهر من

تو شعر نمی خوانی ؛ از دفتر من 

در آینه میجویم ؛ سرّی که نمی گویم

من همچو صدف امّا ؛ تو گوهر من 

دردانه پرستم من ؛ فرزانه و مستم من

عطر تن تو برده ؛ هوش از سر من 

گرمای تن شب را ؛ پا شویه این تب را

 بسپار به من امشب ؛ ای دلبر من 

من رند و نظر بازم ؛ این بار نمی بازم

هر چند گذشت امشب ؛ آب از سر من 

با بوسه پنهانی ؛ در یک شب بارانی 

مشتاق طراوت شد ؛ شعر تر من

کو جنّت و کو دوزخ ؛ پشت صف یک برزخ

هر جا که تو میخواهی ؛ ای محشر من

 یک بار به من سر کن ؛ فکر دگران در کن

خود را بنشان دیگر ؛ در باور من 

بگریختم از یاران ؛ زیر نفس باران

 من پیش تو میمانم ؛ تو در بر من 

تو عشق مسیحایی ؛ در عالم تنهایی

من را به خودم مگذار ای سرور من !

                                                               مهدی برهانی

نظرات در مورد این شعر: http://www.shereno.com/11760/19821/194912.html