ببین مادر هنوزم کودکم بازم صدایم کن
بر گهواره ام بنشین دوباره لای لایم کن

تو کِلکِ رفتن آموختی ومن از پیش تو رفتم
خدایاحلقه ای بفرست وبندِ دست و پایم کن

بدون تو در این غربت دگر گم میشوم مادر
بیا دستم بگیر از این شلوغیها جدایم کن

فدای اشک خاموشت که بر سجاده می ریزد
میان رَبّنای سبز - دستانت - دعایم کن *

اگر در کاخ باشم بی تو من در بند زندانم
بکِش آهی مسیحایی از این زندان رهایم کن

نماز آهسته میخوانی خدا نزدیکتر باشد
بکش خطی بدفتر پاک از جرم و خطایم کن

خدایا نعمتی بالا تر از مادر نمی ارزد
تواین نعمت زمن مستان ولی خواهی گدایم کن 

                                                                           مهدی برهانی

نظرات در مورد این شعر: http://www.shereno.com/11760/16632/143738.html